Τι είναι η Χειροπρακτική?

Κάποιες από τις μεθόδους που χρησιμοποιεί σήμερα η Χειροπρακτική είναι γνωστές από την εποχή του πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη, και εφαρμοζόταν από τους αρχαίους Έλληνες στα Ασκληπιεία. Παρόμοιες μεθόδους με χειρισμούς, που διαδίδονταν εμπειρικά από γενιά σε γενιά, συναντάμε σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς μέχρι και τον μεσαίωνα.
Επίσημα και επιστημονικά πρωτοεμφανίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα στην Αμερική. Ασχολείται με όλο το μυοσκελετικό σύστημα και τις παθήσεις αυτού με την θεραπεία να έρχεται από τα χέρια του θεραπευτή είτε με κινητοποιήσεις αρθρώσεων, μυών κλπ, είτε με ανατάξεις (thrust).

Ο βελονισμός είναι αναγνωρισμένη ιατρική πράξη με θετικά αποτελέσματα για την υγεία και αποτελεί μια ασφαλή μέθοδο θεραπείας. Βρίσκει εφαρμογή σε πλήθος ασθενειών και παθήσεων χωρίς να έχει παρενέργειες.Ο βελονισμός έχοντας μια ιστορική παράδοση πλέον των 3000 ετών, ήταν αναμενόμενο να αποτελεί ένα κράμα θρησκευτικών αντιλήψεων και κλινικών παρατηρήσεων. Η έμφυτη τάση του ανθρώπου να ερμηνεύει τα φυσικά φαινόμενα αποδίδοντάς σε υπερφυσικές δυνάμεις αλλά και η έλλειψη των απαραίτητων γνώσεων όπως τις αντιλαμβανόμαστε με το σύγχρονο κριτικό πνεύμα, είχαν σαν αποτέλεσμα ένα πλήθος ιδεοληψιών σύμφωνων με το θρησκευτικό πνεύμα του λαού της Κίνας, για πολλούς αιώνες να αποτελεί τη μοναδική ερμηνεία δράσης του βελονισμού. Η πρόοδος της νευροφυσιολογίας και της νευροενδοκρινολογίας, βοήθησε σημαντικά στην απομυθοποίηση όλων φιλοσοφο-θρησκευτικών δοξασιών και στον καθορισμό ενός ακριβούς μοντέλου δράσης όλων των ενδογενών νευρικών, ορμονικών και μηχανικών μηχανισμών που συνθέτουν το ευνοϊκό αποτέλεσμα του βελονισμού, τουλάχιστον όσον αφορά τον οξύ και χρόνιο πόνο.

Η δράση του βελονισμού

Με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας μέχρι σήμερα, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η είσοδος της βελόνας σε συγκεκριμένο σημείο ή περιοχή του δέρματος κινητοποιώντας διαφορετικούς νευρικούς μηχανισμούς, προκαλεί τρεις διαφορετικές αντιδράσεις

Τοπική Αντίδραση:

Η είσοδος της βελόνας στο δέρμα προκαλεί την παραγωγή ρεύματος μικρής έντασης (10μΑ) το οποίο διεγείρει την κυτταρική μεμβράνη, προκαλώντας μεταβολές στην ενδοκυττάρια και εξωκυττάρια συγκέντρωση των ιόντων νατρίου και καλίου, με τελικό αποτέλεσμα την διέγερση των αισθητικών υποδοχέων και των νευρικών απολήξεων της περιοχής. Ταυτόχρονα, η είσοδος της βελόνας στο δέρμα, εξαιτίας του ελάχιστου τραυματισμού που προκαλεί, οδηγεί στη δημιουργία μικρής φλεγμονώδους αντίδρασης που εκτείνεται σε απόσταση 1-3 εκατοστά από το σημείο εισόδου και διαρκεί 24-72 ώρες (νευρογενής φλεγμονή). Στη γένεση της φλεγμονής συμμετέχουν ενδογενείς ουσίες όπως η σεροτονίνη, η βραδυκινίνη, η ουσία P, η ισταμίνη, οι προσταγλανδίνες καθ΄βς και άλλα ιόντα, οξέα και νευροπεπτίδια. Οι μηχανισμοί αυτοί προκαλούν ένα συνεχές περιφερικό αισθητικό ερέθισμα, που είναι ικανό να ενεργοποιήσει ενδογενείς μηχανισμούς αναλγησίας και ομοιόστασης. Έτσι η απάντηση του νευρικού συστήματος κατευθύνεται στη δερματική περιοχή όπου έχει τοποθετηθεί η βελόνα βελονισμού. Η ένταση της απάντησης είναι εξαρτημένη από τον θεραπευτή αφού επηρεάζεται από το πάχος της βελόνας που χρησιμοποιείται, το βάθος βελονισμού και το χειρισμό της βελόνας.

Περιοχική Αντίδραση:

Η είσοδος της βελόνας βελονισμού στο δέρμα προκαλεί τον ερεθισμό ενός αισθητικού υποδοχέα. Το ερέθισμα κατόπιν μεταφέρεται στο νωτιαίο μυελό και από εκεί παράγεται μια απαντητική αντίδραση που μπορεί να αφορά έκταση μεγαλύτερη από αυτή της περιοχής ερεθισμού. Οι γνώσεις που αποκτήθηκαν από τη νευροφυσιολογία μας επιτρέπουν να διακρίνουμε την παρουσία διάφορων αντανακλαστικών τόξων που εμπλέκονται στη δράση του βελονιστικού αποτελέσματος αλλά και στην επιλογή των σημείων βελονισμού. Τα σπουδαιότερα από αυτά είναι:

Το σπλαγχνο-δερματικό αντανακλαστικό: Σύμφωνα με αυτό, όταν ένα σπλάγχνο νοσεί, ο πόνος προβάλλεται σε δερματική περιοχή, η οποία έχει κοινή νεύρωση από το ίδιο νευροτόμιο του νωτιαίου μυελού που νευρώνει και το πάσχον όργανο. Η δερματική αυτή περιοχή είναι γνωστή και συγκεκριμένη. Για παράδειγμα ο πόνος της οξείας σκωληκοειδίτιδας εντοπίζεται στο δεξιό λαγόνιο βόθρο, ο πόνος της φλεγμαίνουσας χοληδόχου κύστης στο δεξιό υποχόνδριο. Ακόμη και όταν τα σπλάγχνα δεν πάσχουν, η έγχυση ερεθιστικής ουσίας στις περιοχές αυτές (π.χ φυσιολογικού ορού), προκαλεί την έκλυση πόνου που προβάλλει στις ίδιες δερματικές ζώνες.Το δερματο-σπλαγνικό αντανακλαστικό: Από το 1945 είχε διατυπωθεί η άποψη ότι η διέγερση μιας δερματικής περιοχής προκαλεί αντανακλαστικές μεταβολές των σπλάγχνων. Από τα πολύ παλιά χρόνια ήταν επίσης γνωστό ότι η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων είχε ευνοϊκά αποτελέσματα όσον αφορά τον έλεγχο του κοιλιακού ή μυϊκού πόνου. Σήμερα γνωρίζουμε ότι το δέρμα, οι μύες, τα οστά, τα αγγεία και τα σπλάγχνα ελέγχονται από σαφώς καθορισμένα τμήματα του νωτιαίου μυελού (νευροτόμια). Η είσοδος της βελόνας σε μια δερματική περιοχή προκαλεί λειτουργικές αντανακλαστικές μεταβολές στους μύες, στα αγγεία και στα σπλάγχνα που δέχονται αισθητική και κινητική νεύρωση από το ίδιο νευροτόμιο. Για παράδειγμα στον κωλικό του ουρητήρα εξαιτίας απόφραξης από λίθο, η είσοδος της βελόνας σε επώδυνες δερματικές περιοχές που ανήκουν στο ίδιο νευροτόμιο που νευρώνει και τον ουρητήρα (Θ9-Ο2) ή η έγχυση ενδοδερμικά στις ίδιες περιοχές μικρής ποσότητας τοπικού αναισθητικού, προκαλεί άμεση διακοπή του πόνου. Κατά την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, το σημείο που θα επιλεγόταν για βελονισμό στην παραπάνω πάθηση θα ήταν το Ουροδόχος Κύστη 23 που αποτελεί το οπίσθιο σημείο Σου των Νεφρών. Το σημείο αυτό βρίσκεται στη δερματική περιοχή του Θ10-Θ11 δερμοτομίου. Διαπιστώνεται λοιπόν ότι αυτό που στην αρχαιότητα αποκαλούνταν οπίσθιο σημείο Σου, με τις σύγχρονες γνώσεις αποκαλείται αντανακλαστικό σημείο.Δερματο-μυϊκό αντανακλαστικό: Ανάλογο με το προηγούμενο αντανακλαστικό κατά το οποίο η αισθητική διέγερση μιας δερματικής περιοχής έχει σαν αποτέλεσμα την αγωγή του ερεθίσματος στο νωτιαίο μυελό και την αντανακλαστική πρόκληση μυοχάλασης και βελτίωσης της αιματικής ροής σε συγκεκριμένες μυϊκές ομάδες.Τα μακρά αντανακλαστικά τόξα του Sherrington: Σύμφωνα με τη θεωρία των αντανακλαστικών αυτών, η διέγερση μιας δερματικής περιοχής από την είσοδο της βελόνας, μπορεί να επηρεάσει λειτουργικά σπλάγχνα ή μυϊκές ομάδες που βρίσκονται μέχρι και 10 μυελοτόμια μακρύτερα. Η θεωρία αυτή ερμηνεύει την δράση των απόμακρων σημείων βελονισμού, όπως τα 5 αρχαία σημεία Σου που εντοπίζονται από τις ονυχοφόρες φάλαγγες μέχρι τους αγκώνες.Εκτός όμως από τα παραπάνω αντανακλαστικά, υπάρχουν και άλλα που συμβάλλουν περισσότερο η λιγότερο στη δράση του βελονισμού. Κάποια από αυτά όπως τα σπλαγχνοσπλαγχνικά και τα φυτικά αντανακλαστικά έχουν διερευνηθεί σε μεγάλο βαθμό, ενώ άλλα συνεχώς ανακαλύπτονται και μελετώνται πειραματικά.

Γενικευμένη Αντίδραση:

Η πρώτη επιστημονικά τεκμηριωμένη απόδειξη της αναλγητικής δράσης του βελονισμού προήλθε με την ανακάλυψη των ενδορφινών και την κατάδειξη ιδιαίτερα αυξημένων επιπέδων μετά την είσοδο των βελονών. Οι ενδορφίνες αποτελούν ουσίες που ανήκουν στην οικογένεια των ενδογενών οπιοειδών πεπτιδίων και έχουν ισχυρή παυσίπονη και καταπραϋντική δράση. Παράγονται στον εγκέφαλο, το νωτιαίο μυελό και σε άλλα μέρη του σώματος, σαν απάντηση του οργανισμού σε επώδυνα ή αγχογόνα ερεθίσματα. Μέχρι σήμερα έχουν ανιχνευθεί τρία κλάσματα της ενδορφίνης, η α-, β- και γ ενδορφίνη. Εκτός όμως από τις ενδορφίνες, στη μεγάλη οικογένεια των ενδογενών οπιοειδών ανήκουν και άλλα πεπτίδια που ανακαλύφθηκαν αργότερα όπως οι εγκεφαλίνες και οι δυνορφίνες. Οι τελευταίες περιλαμβάνουν την δυνορφίνη α, τη δυνορφίνη β και μικρότερα κλάσματα αυτών και συμμετέχουν στη μεταβίβαση των επώδυνων ερεθισμάτων στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Εκτός όμως από τα ενδογενή οπιοειδή πεπτίδια, σημαντικό ρόλο στην αναλγητική δράση του βελονισμού παίζουν και οι νευροδιαβιβαστές, που παράγονται σαν απάντηση του οργανισμού στο δερματικό ερεθισμό μετά την είσοδο της βελόνας με κυριότερους εκπροσώπους τη σεροτονίνη, την νορεπινεφρίνη και το GABA. Πολλά σύγχρονα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην θεραπεία του χρόνιου πόνου, όπως οι αναστολείς της σεροτονινεργικής επαναπρόσληψης (SSRI) δρουν με μηχανισμό ανάλογο του βελονισμού. Εκτός όμως από τις αναλγητικές ενδογενείς ουσίες που εκκρίνονται με το βελονισμό, έχει διαπιστωθεί η αύξηση των επιπέδων μιας πλειάδας άλλων ουσιών που συμμετέχουν έμμεσα στο θεραπευτικό αποτέλεσμα όπως κορτιζόλης, ACTH και προσταγλανδινών.Η έρευνα σε μεγάλα πανεπιστημιακά και ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης και των ΗΠΑ για την πλήρη διαλεύκανση του μηχανισμού δράσης του βελονισμού συνεχίζεται. Κρατικοί φορείς επιδοτούν με μεγάλα χρηματικά ποσά τις ομάδες που συμμετέχουν στις μελέτες αυτές. Ο βελονισμός είναι αποτελεσματικός κάτι που είναι γνωστό εδώ και χιλιάδες χρόνια. Παράλληλα όμως αποτελεί απλούστερη, οικονομικότερη και χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες θεραπευτική μέθοδο κάτι που εκτιμάται ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της ιατρικής υπερεξειδίκευσης. Το σαφές νευροφυσιολογικό υπόστρωμα της δράσης του βελονισμού και το γεγονός ότι μπορεί να συνδυαστεί άριστα με την κλασσική θεραπευτική αγωγή, είχε σαν αποτέλεσμα την ευρεία του αποδοχή από τον ιατρικό κόσμο και την ένταξή του στα σύγχρονα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Είναι η μοναδική ανάμεσα στις πλέον των 150 καταγεγραμμένων συμπληρωματικών - εναλλακτικών μεθόδων, που εφαρμόζεται σε Δημόσια Νοσοκομεία σε όλον τον κόσμο.

Ποια είναι η διαφορά της θεραπευτικής μάλαξης και του μασάζ?

Η θεραπευτική μάλαξη είναι μία επιστημονική μέθοδος χειρισμού των μαλακών ιστών που επιδρά στο μυϊκό, νευρικό και κυκλοφορικό σύστημα, και όχι απλά ένα ήπιο μασάζ με αιθέρια έλαια και χαλαρωτική μουσική. Ακριβώς επειδή ανήκει στο κομμάτι της 'θεραπευτικής του ανθρώπου' εφαρμόζεται αποκλειστικά από επαγγελματίες υγείας, με γνώση πάνω στην ανατομία και τη φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος. Η θεραπευτική μάλαξη διακρίνεται σε μυοχαλαρωτική, λεμφική και αθλητική.

Αθλητική Mάλαξη

Είναι μία δυναμική μυοχαλαρωτική μάλαξη που επικεντρώνεται στις περιοχές του σώματος που έχουν επηρεαστεί από επαναλαμβανόμενες φορτίσεις μετά από άσκηση ή εργασία. Μειώνει το αίσθημα της κόπωσης, ανακουφίζει από τον πόνο, βελτιώνει την ευλυγισία και μειώνει το χρόνο επούλωσης και αποκατάστασης. βοηθάει στην πρόληψη των τραυματισμών και προετοιμάζει το σώμα και το μυαλό για μέγιστη απόδοση. Οποιοσδήποτε συμμετέχει τακτικά σε προγράμματα άσκησης ή έχει αυξημένη καθημερινή καταπόνηση λόγω εργασίας μπορεί να επωφεληθεί από την αθλητική μάλαξη.

Μυοχαλαρωτική Mάλαξη

Ενεργοποιεί τη φυσική διαδικασία επούλωσης και αποκατάστασης και όταν εφαρμόζεται τακτικά, περιορίζει και προλαμβάνει τα συμπτώματα καταπόνησης του μυοσκελετικού συστήματος και μειώνει τα επίπεδα άγχους. Είναι ιδιαίτερα ευεργετική στους ανθρώπους που δε μπορούν λόγω χρόνου ή κινητικών περιορισμών να ασκηθούν.

Οφέλη και επίδραση της θεραπευτικής μάλαξης

ια να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τα οφέλη της θεραπευτικής μάλαξης, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πώς αυτή επιδρά στο σώμα.

Η μάλαξη επιδρά με δύο τρόπους: με την πρόκληση μηχανικών αντιδράσεων στο σώμα, σαν αποτέλεσμα της πίεσης και της κινητοποίησης των μαλακών ιστών. Με την πρόκληση ανακλαστικών αντιδράσεων στο σώμα, σαν αποτέλεσμα της απάντησης του νευρικού συστήματος στα ερεθίσματα που δέχεται κατά τη διάρκεια της μάλαξης.

Επιδράσεις της μάλαξης στη φυσιολογία του ανθρώπινου οργανισμού

Επίδραση στο αναπνευστικό σύστημα

Η μάλαξη χαλαρώνει την τάση των αναπνευστικών μυών , επιφέρει βαθιά αναπνοή και βελτιώνει την χωρητικότητα των πνευμόνων.επιβραδύνει τον ρυθμό της αναπνοής χάρη στη μείωση της διέγερσης του συμπαθητικού νευρικού συστήματος.

Επιπτώσεις στο μυϊκό σύστημα

Η μάλαξη ανακουφίζει από την ένταση, τους σπασμούς, την ακαμψία και τους περιορισμούς του μυϊκού ιστού.Χαλαρώνει τους μύες με αποτέλεσμα την αύξηση της ευλυγισίας.Αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος φέρνοντας περισσότερο οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στους μύες. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται το αίσθημα της μυϊκής κόπωσης και εξάντλησης.Επιφέρει την άμεση απομάκρυνση των τοξινών και των άχρηστων ουσιών από τους μύες.

Επίδραση στο σκελετικό σύστημα

Η μάλαξη αυξάνει το εύρος κίνησης των αρθρώσεων καθώς μειώνει τις παχύνσεις του συνδετικού ιστού και απελευθερώνει την περιτονία από περιοριστικούς παράγοντες. Μαλακώνει και κάνει πιο εύκαμπτο τον ουλώδη ιστό και τις συμφύσεις, και περιορίζει τις φλεγμονές. Ως εκ τούτου, συμβάλει στην αποκατάσταση της κινητικότητας στις δύσκαμπτες αρθρώσεις.Βελτιώνει το μυϊκό τόνο και την ισορροπία, μέσω της μείωσης των επιβαρύνσεων που δέχονται τα οστά και οι αρθρώσεις.

Επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα - Η μάλαξη μπορεί

Να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος υποβοηθώντας μηχανικά την φλεβική ροή προς την καρδιά.Να βοηθήσει τα αιμοφόρα αγγεία να εργαστούν πιο αποτελεσματικά, μέσω της αγγειοδιαστολής.Να ενισχύσει τη ροή του αίματος. Βελτιώνεται η μεταφορά του φρέσκου οξυγόνου και των θρεπτικών ουσιών στους ιστούς και επιταχύνεται η απομάκρυνση των τοξινών, των άχρηστων ουσιών και του διοξειδίου του άνθρακος, μέσω του φλεβικού συστήματος.Να μειώσει προσωρινά την αρτηριακή πίεση, λόγω της διαστολής των τριχοειδών αγγείων.Να μειώσει τον καρδιακό ρυθμό μέσω της χαλάρωσης του νευρικού συστήματος.Να μειώσει την ισχαιμία - ισχαιμία είναι η μείωση της ροής του αίματος σε μέρη του σώματος, που συχνά χαρακτηρίζεται από πόνο και δυσλειτουργία των ιστών.

Επίδραση στο λεμφικό σύστημα - Η μάλαξη βοηθά να:

Μειωθεί το οίδημα (περίσσεια υγρού στον ιστό) με την ενίσχυση της λεμφικής παροχέτευσης και την απομάκρυνση των άχρηστω ν ουσιών από το λεμφικό σύστημα.Η τακτική μάλαξη μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, μέσω της αύξησης των λευκών αιμοσφαιρίων.

Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της μάλαξης - Η μάλαξη μπορεί να βοηθήσει:

Να μειωθεί το στρες και το άγχος χαλαρώνοντας το μυαλό και το σώμα.Να δημιουργηθεί ένα αίσθημα ευεξίας και αυτοεκτίμησης.Στη θετική αντίληψη για την κατάσταση και την εικόνα του σώματος μέσω της χαλάρωσης.Στο να απαλύνει ένα συναισθηματικό τραύμα μέσω της χαλάρωσης.

Επιδράσεις στο ουροποιητικό σύστημα

Η μάλαξη αυξάνει την παραγωγή ούρων, λόγω της αυξημένης αιματικής κυκλοφορίας και παροχέτευσης της λέμφου από τους ιστούς.

Επίδραση στο δέρμα - Η μάλαξη μπορεί να επιφέρει:

Βελτίωση της μικροκυκλοφορίας στο δέρμα, αυξημένη τροφή στα κύτταρα και αναγέννηση τους.Αυξημένη παραγωγή ιδρώτα από τους ιδρωτοποιούς αδένες, που βοηθά στο να αποβληθεί η ουρία και τα απόβλητα από το δέρμα.Αγγειοδιαστολή των επιφανειακών τριχοειδών αγγείων, συμβάλλοντας στη βελτίωση του χρώματος του δέρματος.Βελτίωση της ελαστικότητας του δέρματος.Αυξημένη παραγωγή σμήγματος, συμβάλλοντας στη βελτίωση της απαλότητας του δέρματος και την αντίσταση στις λοιμώξεις.

Επίδραση στο νευρικό σύστημα

Η μάλαξη διεγείρει τους αισθητικούς υποδοχείς: ανάλογα με τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται, διεγείρεται ή καταπραΰνεται το νευρικό σύστημα.Επιδρά στο παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, βοηθώντας στη χαλάρωση και τη μείωση του στρες.Βοηθάει στη μείωση του πόνου μέσω της απελευθέρωσης ενδορφινών (οι ενδορφίνες είναι επίσης γνωστό ότι ανεβάζουν τη διάθεση).

Οφέλη και επιδράσεις

Υπάρχουν τρεις τομείς όπου η αθλητική μάλαξη χρησιμοποιείται για να ωφελήσει την αθλητική δραστηριότητα.

Μάλαξη προετοιμασίας και αποκατάστασης:

Πριν και μετά από ένα αθλητικό γεγονός οι συνεδρίες μάλαξης εφαρμόζονται για διαφορετικούς σκοπούς.

Η μάλαξη πριν από ένα αθλητικό γεγονός χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα στην προθέρμανση για την τόνωση της κυκλοφορίας, τη μείωση της έντασης στους μύες και τη βελτίωση της ψυχολογίας πριν από την άσκηση. Το είδος της μάλαξης είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες του κάθε αθλούμενου και τις απαιτήσεις της κάθε δραστηριότητας. Μπορεί να είναι χαλαρωτική ή τονωτική ανάλογα με την περίπτωση.

Η μάλαξη μετά από ένα αθλητικό γεγονός, από την άλλη πλευρά, είναι προσανατολισμένη στη μείωση των μυϊκών σπασμών και των προϊόντων του μεταβολισμού που εμφανίζονται με την εντατική άσκηση. Οι διάφορες τεχνικές αθλητικής μάλαξης ενισχύουν τη φυσική διαδικασία αποκατάστασης του σώματος, μειώνοντας τον χρόνο επούλωσης. Αυτό επιτρέπει στον αθλούμενο να επανέλθει γρήγορα στις προπονήσεις, χωρίς τον κίνδυνο τραυματισμού.

Μάλαξη συντήρησης:

Πρόκειται για ένα τακτικό πρόγραμμα θεραπευτικής μάλαξης που βασίζεται στην κατανόηση της ανατομίας και των μυών που χρησιμοποιούνται σε ένα συγκεκριμένο άθλημα, και που είναι πιθανοί υποψήφιοι για υπερφόρτιση ή τραυματισμό . Με την επικέντρωση σε συγκεκριμένες ομάδες μυών, η μάλαξη συντήρησης διατηρεί και βελτιώνει το εύρος της κίνησης και την ευελιξία των μυών.

Αποκατάσταση:

Ακόμη και με την προληπτική αγωγή συντήρησης, οι μύες παθαίνουν κράμπες και ρήξεις, με αποτέλεσμα τον πόνο και το πρήξιμο. Η αθλητική μάλαξη μπορεί να επιταχύνει την επούλωση και να μειώσει την ταλαιπωρία κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της αποκατάστασης.

Οι τεχνικές χειρισμού των μαλακών ιστών που χρησιμοποιούνται στην αθλητική μάλαξη είναι αποτελεσματικές στη διαχείριση οξειών και χρόνιων τραυματισμών.Οι τεχνικές σημείων πυροδότησης πόνου (Trigger point techniques) μειώνουν την ένταση του μυϊκού σπασμού και το αίσθημα πόνου στους τραυματισμένους και υπερφορτισμένους μύες.Οι τεχνικές βαθιάς εγκάρσιας μάλαξης βοηθούν την επούλωση και τη δημιουργία νέων, ισχυρών και ελαστικών ιστών, κάτι που συντελεί στη διατήρηση πλήρους εύρους κίνησης χωρίς πόνο κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης.

Τι είναι η Ηλεκτροθεραπεία?

Η Ηλεκτροθεραπεία είναι η χρησιμοποίηση του ηλεκτρικού ρεύματος για θεραπευτικούς σκοπούς. Η Ηλεκτροθεραπεία είναι μια κλινικά απεδεδειγμένη μέθοδος, που εφαρμόζεται συχνά στην Φυσικοθεραπεία και την Αποκατάσταση. Υπάρχουν πολλά είδη ρευμάτων (Tens, Διαδυναμικά, Διασταυρούμενα, Γαλβανικά κ.ά.) που χρησιμοποιούνται ανάλογα με την πάθηση του ασθενή. Το πιο διαδεδομένο είναι το Tens (Διαδερμικός Ηλεκτρικός Αισθητικός Ερεθισμός) που χρησιμοποιείται συχνά για αναλγησία, κυρίως σε Μυοσκελετικές Παθήσεις. Άλλες εφαρμογές των ρευμάτων είναι ο Ηλεκτροβελονισμός ή Συνδυασμένη Θεραπεία (Compi-Therapy) και η Ιοντοφόρεση (Διαδικασία εισχώρησης φαρμακευτικών ουσιών μέσω της Ηλεκτροθεραπείας)

Θεραπευτικά Αποτελέσματα

• Ισχυρή αναλγητική δράση
• Αντιφλεγμονώδη και αποιδηματική δράση
• Χαλάρωση των μυικών σπασμών
• Βελτίωση της αιματικής και λεμφικής κυκλοφορίας στην πάσχουσα περιοχή
• Θεραπεία της νευρομυικής δυσλειτουργίας
• Αύξηση της κινητικότητας των αρθρώσεων
• Πρόληψη της μυική ατροφίας και της δυσκαμψίας των αρθρώσεων
• Επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης των πληγών
• Πρόληψη της φλεβικής θρόμβωσης

Τι είναι ο Υπέρηχος στη Φυσικοθεραπεία?

Ο υπέρηχος είναι ένα μηχάνημα,το οποίο χάρη σ΄ ένα αισθητήρα που βρίσκεται στην κεφαλή επαφής, μετατρέπει την ηλεκτρική ενέργεια σε μηχανικές δονήσεις ( ηχητικά κύματα) τα οποία θα μεταδοθούν προς τα ενδότερα στρώματα του δέρματος.

Στην φυσικοθεραπεία χρησιμοποιούμε τον θεραπευτικό υπέρηχο σε αντίθεση με τον διαγνωστικό υπέρηχο που χρησιμοποιούν οι γιατροί .η διαφορά τους έγκειται στο ότι :ο μεν ιατρικός -διαγνωστικός υπέρηχος εκπέμπει ηχητικά κύματα με μεγαλύτερη γωνία πρόσκρουσης σκιαγραφώντας οτιδήποτε ήθελε συναντήσουν μπροστά τους ( βοηθώντας στην διάγνωση), ο δε φυσιοθεραπευτικός υπέρηχος εκπέμπει μικρότερη γωνία πρόσκρουσης ηχητικών κυμάτων διαπερνώντας μέσα από τα μαλακά μόρια των ιστών- τένοντες -οστά κλπ. προσφέροντας τους τα θεραπευτικά του αποτελέσματα.

για την σωστή λειτουργία του υπέρηχου δεν πρέπει να παρεμβάλλεται κανένα στρώμα αέρος ανάμεσα στην κεφαλή επαφής και του δέρματος για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούμε μία ειδική γέλη (gel) ώστε να επιτύχουμε μια καλλίτερη και αποτελεσματικότερη μετάδοση των ηχητικών κυμάτων μέσα στον ιστό.

Η ηλεκτρική ενέργεια λοιπόν φθάνοντας στην κεφαλή του υπέρηχου μετατρέπεται σε μηχανικούς κραδασμούς-δονήσεις και οι οποίοι με την μορφή ηχητικών κυμάτων εισερχόμενοι μέσα στον ιστό προσφέρουν μηχανικά -βιολογικά- θερμικά αποτελέσματα.

Ο υπέρηχος έχει βοηθήσει την φυσικοθεραπεία πάρα πολύ στην επίλυση πολλών παθολογικών νευρολογικών αλλά κυρίως ορθοπεδικών καταστάσεων όπως :συνδεσμικές κακώσεις -τενοντίτιδες -θυλακίτιδες-οιδήματα -αιματώματα-μυαλγίες -μυϊκές συσπάσεις-οστεόφυτα (άλατα) σε προβλήματα της σπονδυλικής στήλης κλπ.

Ανάλογα με το αν είναι το πρόβλημα επιπολής ή εν τω βάθη οξύ ή χρόνιο χρησιμοποιούμε υπέρηχο 1mhz και 3μηz σε διακεκομμένη ή συνεχή μορφή εκπομπής.

Ιστορική Αναδρομή Υπερήχου

Ο υπέρηχος, είχε πειραματιστεί για πρώτη φορά μεταξύ του 1928 και 1938 και βελτιώθηκε πληρέστερα στα χρόνια που ακολούθησαν - τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο- (στο συνέδριο του erlangen 1949). στον υπέρηχο χρησιμοποιούμε έναν μηχανικό κραδασμό (ηχητικά κύματα) σε συχνότητα άνω των 20 khz, και συγκεκριμένα στην συχνότητα του 1 mhz που χρησιμοποιείται διεθνώς για να εκμεταλλευτούμε τις επιδράσεις της μηχανικής του ενέργειας και των βιολογικών του αποτελεσμάτων στον παθολογικό ιστό για θεραπευτικούς σκοπούς (και όχι μόνο). Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως, όπως είναι γνωστό, ακόμη και σε άλλους ιατρικούς τομείς στην οδοντιατρική (καθαρισμός των δοντιών), υπερηχογραφικά διαγνωστικά κέντρα, στην λιθοτριψία, γυναικολογία, ογκολογία κ.λπ. στον φυσιοθεραπευτικό υπέρηχο αξιοποιούμαι κυρίως την μηχανική επίδραση της μοριακής του δόνησης και, κατά συνέπεια, το θερμικό αποτέλεσμα το οποίο όμως αν είναι υπερβολικό, μπορεί να ρυθμιστεί με τους κατάλληλους χειρισμούς(περιορίζοντας την ένταση της ισχύος).

Αν και ο όρος "υπέρηχος" χρησιμοποιείται συνήθως για να καθοριστεί η ακουστική φύση των ηχητικών κυμάτων τα οποία μεταδίδονται διαμέσου του αέρα στο δέρμα στην πραγματικότητα η κεφαλή του υπερήχου που χρησιμοποιείται (και η οποία περιέχει τον αισθητήρα που μετατρέπει την ηλεκτρική ενέργεια σε μηχανική ενέργεια), έχει σχεδιαστεί και για την καλύτερη λειτουργία του παρεμβάλλεται ειδική γέλη (gel) μεταξύ της κεφαλής του υπέρηχου και του δέρματος. επίσης ο υπέρηχος μπορεί να χρησιμοποιηθεί βυθίζοντας την κεφαλή του μέσα σε ειδικό δοχείο με νερό (για τη θεραπεία δύσκολων ανατομικών περιοχών όπως οι φάλαγγες των δακτύλων των άνω - κάτω άκρων). το ανθρώπινο σώμα, όπως είναι γνωστό, περιέχοντας νερό στο 70% περίπου αποτελεί έναν πολύ καλό αγωγό για την μετάδοση των κυμάτων του υπερήχου. ένα στοιχείο όμως που πρέπει να αποφεύγετε στην χρήση του υπέρηχου ως θεραπευτικό- διαγνωστικό μέσο είναι η ύπαρξης φυσαλίδων αερίων τα οποία μπορεί να είναι διαλυμένα μέσα στα υγρά, ή να εμφανίζονται μέσα στους ζώντες ιστούς ή να παρεμβάλλονται μεταξύ της κεφαλής του υπερήχου και του δέρματος(αέρας) .

Θεραπευτικά αποτελέσματα των υπερήχων

• αναλγητικά (που οφείλονται τόσο στην προκληθείσα θερμοκρασία όσο και εις την δράση του μίκρομασαζ που προκαλείται από τους κραδασμούς πάνω στις νευρικές αλγαισθητικές απολήξεις

• η δημιουργία υπεραιμίας των ιστών,(αύξηση μεγαλύτερης ροής οξυγόνου και επιτάχυνση της λειτουργίας του μεταβολισμού)
• αύξηση της «ελαστικότητας του συνδετικού ιστού και του κολλαγόνου
• επιτάχυνσης της επουλωτικής διαδικασίας.
• αντιφλεγμονώδη θεραπεία
Ο θεραπευτικός υπέρηχος προσφέρει πολύ καλά αποτελέσματα σε ότι αφορά το θέμα των οστεοφύτων (άλατα) που δημιουργούνται κυρίως σε συνδεσμικές παθήσεις ή και σε τραυματισμούς διαφόρων ανατομικών περιοχών που περιέχουν πολλές συνδεσμικές δομές όπως αυχενική - οσφυϊκή περιοχή - ώμος - γόνατο - πδκ κ.λπ. η θεραπευτική συχνότητα του υπερήχου κυμαίνεται από 1 έως 3 μηζ.
η εφαρμοστέα ένταση ισχύος μπορεί να ρυθμίζεται από την αξία των 0,1 με 3,0 w / sq.cm. ο τρόπος λειτουργίας του υπέρηχου μπορεί να είναι συνεχούς ή διακεκομμένης εκπομπής σε συχνότητες των 02,05,10,20,50 και 99ηζ.

Ενδείξεις

• αρθρίτιδα

• αρθρίτιδα (σπονδυλικής στήλης -μεγάλης άρθρωσης -μικρής άρθρωσης)

• χρόνια πολυαρθρίτιδα

• ασθένεια bechterew's

• ασθένεια dupuytren's

• βραχυαλγία

• θυλακίτιδα

• καυσαλγία

• σύσπαση

• κάκωση-στρέβλωση συνδέσμων

• επικονδυλίτιδα

• ασθένεια raynaud's

• μυαλγία

• νευραλγία

• αυχενικό σύνδρομο

• οσφυαλγία

• ισχιαλγία

• ατροφία sudek's

• φλεγμονές τενόντων

• περιαρθρίτιδα ωμοπλατοβραχιόνια

Αντενδείξεις

η χρήση του υπερήχου δεν ενδείκνυται σε άτομα με :

• βηματοδότη ή άλλες ιατρικές συσκευές

• κακοήθειες

• οστεοπόρωση

• άτομα που φέρουν μεταλλικές προθέσεις

• υπαισθησίες

• να μην εφαρμόζεται κοντά στα μάτια- στα γεννητικά όργανα -κοντά στην καρδιά